Indian Constitution

The Constitution of India is the supreme law of India.It lays down the framework defining fundamental political principles, establishes the structure, procedures, powers and duties of government institutions and sets out fundamental rights, directive principles and the duties of citizens. It is the longest written constitution of any sovereign country in the world. The nation is governed on the basis of this Constitution. B. R. Ambedkar is regarded as the chief architect of the Indian Constitution.

The constitution of India imparts constitutional supremacy and not parliamentary supremacy as it is not created by the Parliament but created by a constituent assembly and adopted by its people with a declaration in the preamble to the constitution. Parliament cannot override the constitution.

The Constitution was adopted by the Constituent Assembly on 26 November 1949, and came into effect on 26 January 1950. The date of 26 January was chosen to commemorate the Purna Swaraj declaration of independence of 1930. With its adoption, the Union of India officially became the modern and contemporary Republic of India and it replaced the Government of India Act 1935 as the country's fundamental governing document. To ensure constitutional autochthony, the framers of constitution repealed the prior Acts of the British Parliament via the Article 395 of the constitution. India celebrates the coming into force of the constitution on 26 January each year as Republic Day.

The Constitution declares India a sovereign, socialist, secular, democratic republic, assuring its citizens of justice, equality, and liberty, and endeavours to promote fraternity among them.

The Constitution was drafted by the Constituent Assembly, which was elected by the elected members of the provincial assemblies. The 389 member Constituent Assembly took almost three years (two years, eleven months and eighteen days to be precise) to complete its historic task of drafting the Constitution for Independent India. During this period, it held eleven sessions covering a total of 165 days. Of these, 114 days were spent on the consideration of the Draft Constitution.

Hindistan Anayasası India.It yüce yasası, temel siyasi ilkeleri belirleyen çerçeve ortaya koymaktadır yapısı, prosedürleri, yetki ve devlet kurumlarının görevlerini kurar ve temel haklar, yönerge ilkeleri ve vatandaşların görevlerini yerine belirlemesidir. Bu dünyanın herhangi bir egemen ülkenin en uzun yazılı anayasadır. millet bu Anayasanın temelinde yönetilir. B. R. Ambedkar Hint Anayasanın baş mimarı olarak kabul edilir.

Hindistan anayasası anayasa üstünlüğünü ve Parlamento tarafından oluşturulan ancak oluşturulan kurucu meclis tarafından ve anayasaya önsözünde beyanı ile insanlar tarafından kabul edilmez olarak değil meclis üstünlüğünü kazandırır. Meclis anayasayı geçersiz kılamaz.

Anayasa 26 Kasım 1949 tarihinde Kurucu Meclis tarafından kabul edilen ve 26 Ocak tarihi onun kabulü ile 1930 bağımsızlık Purna Swaraj beyanı anmak için seçildi Ocak 1950 26 yürürlüğe girmiştir, Hindistan'da Union resmen oldu modern ve çağdaş Hindistan Cumhuriyeti ve ülkenin temel yönetim belgesi olarak Hindistan Yasası 1935 Hükümeti yerini aldı. Anayasa autochthonyun sağlamak için, anayasanın hazırlayanlar anayasanın maddesi 395 üzerinden İngiliz Parlamentosu önce Eylemlerini yürürlükten kaldırılmıştır. Hindistan Cumhuriyet Bayramı olarak her yıl 26 Ocak'ta anayasanın yürürlüğe girmesi kutluyor.

Anayasa aralarında kardeşlik teşvik için adalet, eşitlik ve özgürlük vatandaşları ve çabaları güvence Hindistan'a egemen, sosyalist, laik, demokratik cumhuriyet ilan etti.

Anayasa İl meclisleri seçilmiş üyeleri tarafından seçildi Kurucu Meclis tarafından hazırlandı. 389 üye Kurucu Meclis Bağımsız Hindistan Anayasa taslağı tarihsel görevi tamamlamak için neredeyse üç yıl (iki yıl, on bir ay ve on sekiz gün kesin olarak) aldı. Bu dönemde, 165 gün toplam kapsayan on seans düzenledi. Bunlardan 114 gün Taslak Anayasa dikkate harcandı.